تركيبات گوگردي موجود در نفت خام از مهمترين منابع آلوده‌كننده محيط‌زيست در جهان مي‌باشند. سوختن تركيبات گوگرد‌دار موجود در بنزين و گازوئيل منبع اصلي اكسيدهاي گوگرد (SOx) در جو است، كه منجر به مشكلات زيست ‌محيطي، اجتماعي و اقتصادي فراواني مي‌شود. . بر همين اساس روش‌هاي متفاوتي براي گوگردزدايي از سوخت‌‌ها استفاده شده است. يكي از روش هاي موثر براي گوگردزدايي از بنزين روش جداسازي غشايي است. مشكل عمده بيشتر اين سيستم ها كارايي پايين و كوتاه بودن عمر غشا است. تاكنون از غشاي حاوي نانوذره UiO-66 در تركيب با پليمر PDMS براي گوگرد زدايي از بنزين استفاده نشده است. در اين اختراع ما براي اولين بار غشاي نانوكامپوزيتي PDMS را پركنندهي نانوذره چارچوب فلز-آلي UiO-66 ساختيم و سپس آن را در سيستم تراوش تبخيري براي جداسازي تيوفن(تركيب گوگردي) از بنزين بكار گرفتيم. نانو ذرات UiO-66 علاوه بر اينكه نقش جاذب را در غشا ايفا مي كنند و باعث افزايش جداسازي غشا مي شوند، بدليل تخلخل بسيار بالايي كه دارند نيز، باعث افزايش شار(عبوردهي) غشا مي شوند. همچنين بدليل برهمكنش مناسب نانوذره با پليمر در غشا طول عمر غشا بررسي و مشخص شد با گذشت زمان كاهش بسيار كمي دارد.